Goedemiddag,

Ik dacht dat het wel een goed idee was om eens te beginnen schrijven. Er zijn verschillende dingen aan het gebeuren in mijn leven, en misschien helpt dit wel om even te aligneren. Tegelijkertijd voel ik weerstand. Wat ga ik schrijven? Ben ik wel klaar om te lezen wat er gaat staan? Who knows? I don’t.

Ik las net het eerste boek van Conversations with God. Erg mooi geschreven. Het herinnerde me eraan om te leven vanuit liefde. Vanuit mogelijkheden, vertrouwen, gedragen worden. Dat kwam de voorbije dagen vaak terug: het gevoel dat ik gedragen word, ook door mijn spirituele voorouders. Ik zou zo graag willen weten wat ik moet doen, maar ik besef dat ik mijn pad gewoon zijn gang moet laten gaan. In volle rust. In vol vertrouwen.

Laatst herinnerde ik me iets: dat het onmogelijk is om nu al te weten hoe mijn pad er over tien jaar zal uitzien. Want als ik het al zou weten, dan leef ik waarschijnlijk iemand anders zijn pad. Niet het mijne.

Ik zou graag uit de financiële druk komen. De zomervakantie staat voor de deur en ik zou het heerlijk vinden om twee maanden met Maxi naar het zuiden van Frankrijk te gaan - zonder me zorgen te maken. En eigenlijk... zou ik het sowieso fijn vinden als er gewoon altijd €100.000 op mijn rekening zou staan.
Niet om op te potten, wel als rustpunt. Een zachte bodem. Een energetische threshold.
Ik denk dat het tijd is om M&B — mijn win-win-leners — een update te sturen over House of Ceremony. Groeien is leuk, en komt meteen ook met uitdagingen.

Ik vertrouw erop dat er nieuwe klanten blijven komen, maar ik vraag me ook af hoe ik daar zelf bewust in kan bewegen. Het lijkt vanzelf te gaan, en tegelijk voel ik dat het belangrijk is om intentioneel te zijn met House of Ceremony. Zuiver. Ook in de manier waarop geld erin stroomt.
Hoe kunnen mijn waarden daarin helemaal zichtbaar zijn?
Moet ik acties nemen? Hoe kan ik mijn financiën helder en licht maken?
Ik wil niet meer schrikken van grote rekeningen of belastingen. Ik ben daar echt klaar mee.
Ik wil ze met liefde betalen — wetende dat alles in veelvoud terugkomt. En dat zal ook gebeuren, I know.
Maar waarom zit er dan nog zo’n kramp op?

Kan ik mezelf internationaal positioneren als funeral planner & director?
Als ceremoniemeester? Als stervensbegeleider?

Misschien moet ik dat eens rustig uitschrijven. Hoe ik dat zie. En hoe ik dat via mijn website kan communiceren. Mijn know-how delen in cursusvorm lijkt me belangrijk. Ook: hoe voer je dat laatste gesprek met iemand die komt te overlijden? Wat is daarbij echt belangrijk? Welke vragen helpen? Zijn er printables die mensen makkelijk kunnen gebruiken? Thomas (mijn fantastische SEO-man) kan me helpen dat zichtbaar te maken online.

Die consistentie in online communicatie is misschien niet het allerbelangrijkste. Maar intentioneel zijn — dat wél. Ik vind het ook echt fijn om Echo te maken. Kan ik dat sterker in de wereld zetten? Oh, en de Engelse aflevering niet vergeten! Die moet ook op YouTube komen. Misschien zelfs een paar shorts ervan delen?

Hoe kan ik met liefde delen wat ik weet?
Met plezier, met lichtheid?

Is het een idee om E., de mama van kleine Atlas, en F. die haar mama verloor - uit te nodigen voor een podcast? En misschien eens C. vragen wat hij het moeilijkste vond aan het verlies van zijn zoon aan hartfalen? Kan je mensen begeleiden in het omgaan met de dood, verlies, met verandering, met het leven daarna? Ik denk dat het kan. Ik weet dat het kan.

Grappig eigenlijk, deze brief aan mezelf. Maar bon, it seems to work.
Ik leerde ooit: alles wat je aan een ander zegt, is vaak ook advies aan jezelf.
En als er één ding is dat ik vaak aan mensen aanraad, is het auto-schrift.
Gewoon beginnen schrijven, en zien wat er komt. Ook al lijkt het in het begin niet veel.

Misschien is dit wel de founders journey waar ik naar op zoek was.
Eerlijk? Dat vind ik spannend. Opnieuw een founders journey.
Mijn eerste ervaringen met ondernemen waren pittig. Ik heb veel geleerd, veel gewonnen, veel verloren.
En ik denk dat ik mezelf soms wat veilig hou door niet volop naar buiten te komen. Maar het is natuurlijk wel belangrijk om dat te doen.

Dus bij deze.

Mijn founders journey.
Gewoon open en bloot.
Hoe het echt is.

Lots of love,
Issy